Strona osobista Sebastiana Margalskiego
Witaj wędrowcze!
"W życiu nie ma tylko czerni i bieli,
lecz cała paleta barw,
które czekają,
byśmy je odkryli"
Witaj na mojej prywatnej, mocno subiektywnej stronie
Znajdziesz tu trochę luźnych obserwacji życia, których celem jest zainspirowanie Cię być może nieco innym spojrzeniem na oczywiste wydawałoby się rzeczy i sprawy. Jest tu też trochę o moich zawodowych dokonaniach i sporo o firmach rodzinnych. Wszystko podzielone na kategorie: SPOJRZENIA, FIRMY RODZINNE oraz METROLOGIA. Bo w życiu nic nie jest czarno-białe.
Życzę miłej i inspirującej lektury.
Wędrowcy z nieba
Wędrujący po Ziemi posłańcy ze wschodu, niosą w sobie moc przemiany, przekształcając ciemność w światło a lęki w nadzieję. Ożywiają senne krajobrazy, odbierają siłę nocy. Rozświetlają ścieżki, prowadzące wędrowców na szczyt wzniesienia.
Mała w wielkim świecie
Ośmiornica, czas i podróż przez ciemny las
Pod sufitem rodzinnego domu zawsze zawieszone były zabytkowe zegary… od dziecka fascynował ją ich rytmiczny, hipnotyzujący dźwięk. Wiele z nich jej ojciec własnoręcznie naprawiał w swoim warsztacie.
Duch puszczy
Szepty modlitw wędrują od wieków między ludźmi, niosąc echa ich radości i bólu. Pozostawiają ślady ich entuzjazmu i choroby, ciekawości i strachu, miłości oraz dystansu.
Bug życia
Miejski odcisk palca
Aby było normalnie, nie prowizorycznie
Trzy lata temu, w styczniowe popołudnie 2020 roku, siedząc dokładnie przy tym samym stoliku wspólnie z Panem Andrzejem, wypowiedzieliśmy na głos do siebie pewne marzenie… wydawałoby się wtedy szczególnie banalne, prostackie wręcz… aby było normalnie, nie prowizorycznie.
Mechaniczne serce
Zegar to dziwny przedmiot. Odmierza coś, co właściwie jest dla nas irytujące, upływający, czy wręcz uciekający nam ciągle czas… coś, czego właściwie nie da się pochwycić, ani zatrzymać. Zawsze mamy go za mało, nie da się go cofnąć, jest metaforą naszego życia.
Wielki Scenarzysta
Czasem zastanawiam się, co sprawia, że niektóre słowa przepływają po nas, jak krople wody po kaczce, spływają swobodnie, czasem nawet niespecjalnie się zatrzymują, jakbyśmy byli zaimpregnowani, a może nie słyszeli ich i podświadomie pozwalali im spłynąć.
Kimkolwiek jesteś
Chłodne jesienne powietrze zdecydowanie już zagościło w zaułkach miasta, skutecznie i oczywiście złośliwie rozprawiając się z coraz rzadziej rosnącymi włosami na mojej głowie. Niby mawia się, że na mądrej głowie one zwykle nie lubią rosnąć… ale też każdy podmuch czuć coraz wyraźniej… z roku na rok coraz bardziej.
Nieprzewidywalne
Najmniejsza encyklopedia świata - (onet.pl, damosfera)
Trzeba mieć odwagę, aby napisać książkę o wartościach. Zwłaszcza w świecie, który jest tak zrelatywizowany i naładowany trudnymi emocjami. Świecie kipiącym portalowymi nagłówkami o nadciągającej wojnie, politycznej wzajemnej nienawiści i krzywdzie, którą czyni ktoś komuś, codziennie.
Czytaj więcej: Najmniejsza encyklopedia świata - (onet.pl, damosfera)
Granica ludzi
Serce rośnie, gdy widzi się ludzi wokół, chcących się dzielić dobrem… pomagających tłumnie tym, którzy tej pomocy teraz najbardziej potrzebują. Jednocześnie tym bardziej serce krwawi, gdy człowiek uświadomi sobie, z jakiego powodu ta pomoc jest świadczona.